به گزارش پایگاه اطلاع رسانی خبرقم (قم‌نا)، نمایشگاه فرش دستباف قم که هر ساله با انتظار ایجاد تحول در معرفی، توسعه بازار و ارتقای جایگاه این هنر صنعت ارزشمند برگزار می‌شود، امسال نیز بدون تفاوت مشهود با دوره‌های پیشین به کار خود پایان داد. فضای فیزیکی نمایشگاه نسبت به سال گذشته تغییری نداشت و از نشانه‌های توسعه، نوآوری، بازطراحی و حرکت به سمت سلایق نسل جدید خبری نبود؛ موضوعی که برای شهری چون قم با پیشینه درخشان در تولید فرش دستباف، ناامیدکننده تلقی می‌شود.

فرش قم به‌عنوان یکی از برندهای معتبر ملی و حتی صادراتی، نیازمند رویکردی فراتر از یک گردهمایی محدود است. این در حالی است که نمایشگاه امسال، نه از منظر اجرایی و نه از لحاظ محتوایی، رشد قابل لمسی را به نمایش نگذاشت و همچنان با همان الگوهای سنتی و کم‌رمق سال‌های گذشته برگزار شد.

از سوی دیگر، ضعف جدی در حوزه رسانه‌ای و تبلیغات نمایشگاه مشهود بود. مجریان برگزاری، ظرفیت‌های گسترده فضای مجازی، تولید محتوای تخصصی و فرهنگ‌سازی پیرامون فرش قم را نادیده گرفتند.

در بزرگترین و اختصاصی ترین رویداد فرش قم، نه روایت درستی از تاریخچه فرش قم ارائه شد، نه بافندگان و رفوگران به‌عنوان سرمایه‌های انسانی این صنعت معرفی شدند و نه حتی تلاش قابل توجهی برای جریان‌سازی رسانه‌ای درباره این رویداد صورت گرفت.

موضوعی که چندی پیش در نمایشگاه صنعت ساختمان که وابستگی کاملی هم به استان ندارد و در مقایسه با فرش نمی توان آن را کاملا بومی دانست، رعایت شد و نتیجه آن سیل بازدید کنندگان واقعی، عقد قراردادهای بین المللی، حضور هیات های تجاری و رشد نسبت به ادوار گذشته معیین و مشخص بود. به صراحت می توان گفت نمایشگاهی که می‌توانست به یک رویداد فرهنگی اقتصادی تبدیل شود، در نهایت در حد یک برنامه محدود و با بازدید کنندگانی محدودتر، باقی ماند.

این کاستی ها در موقعیتی رقم می خورد که با تغییر رویکرد مدیریتی در حوزه صنعت نمایشگاهی قم و به‌ویژه نگاه جدید به توسعه صنعت نمایشگاهی در استان، انتظار می‌رفت مجریان نمایشگاه فرش دستباف قم از این فرصت استفاده کرده و رویکردی نوین و قدرتمند را به نمایش بگذارند. اما نه‌تنها این اتفاق رخ نداد، بلکه نمایشگاه از نظر کمی و کیفی در همان سطح سال‌های گذشته متوقف ماند.

بدون شک اگر اجرای نمایشگاه فرش قم با تبلیغات هدفمند، تولید محتوای حرفه‌ای، روایت فرهنگی و بهره‌گیری از ابزارهای رسانه‌ای نوین همراه بود، می توانست همچون نمایشگاه کفش نقش تعیین‌کننده‌ای در رونق تولید، توسعه صادرات و برندسازی جهانی این هنر صنعت ایفا کند. اما آنچه در این دوره مشاهده شد، فاصله‌ای معنادار میان تار و پود فرش دستباف قم با این اهداف بود و این کم‌کاری متأسفانه از سوی مجریانی رقم می خورد که خود صاحبان و متولیان اصلی این هنر صنعت هستند.

نمایشگاه فرش دستباف قم می‌تواند فرصت باشد، اما به شرط آنکه از نگاه صرف اجرایی و رفع تکلیف فاصله بگیرد و به‌سوی یک رویداد تخصصی، رسانه‌ای و آینده‌نگر حرکت کند؛ مسیری که در این دوره، بار دیگر طی نشد.