خبرگزاری فارس از قم_محبوبه حقیقت: دست‌های ارادت و ادب تک‌تک زوار در بدو ورود بر روی سینه‌های مملو از عشق و سپس به سوی آسمان شبستان بلند است؛ هر کس سجاده ایمان خود را در گوشه دنجی از این بقعه مبارکه پهن کرده و سرش را لابه‌لای برگ‌های متبرک به نام اهل‌بیت علیهم‌السلام و کلام الله وحی می‌چرخاند و سوی چشمانش را از نورانیت خاندان کرامت و وحی می‌گیرد.

تا چشم کار می‌کند زنان و مردان، تنها و با هم رو به این آستان مقدس گذاشته و راهی زیارت هستند؛ فرقی نمی‌کند خود امام باشد یا فرزند بلافصل او؛ هر کدام از این‌ها باشند، حلقه قرب و وصل مهیاست تا تو‌شه بگیری و راهی وادی درست زیستن شوی.

در ایام رحلت امامزاده‌ موسی‌ المبرقع فرزند بلافصل امام جواد علیه‌السلام هستیم؛ همانکه ذکر یا جواد‌الائمه ادرکنی‌اش سال‌هاست با دل‌های مردم عجین شده و ساحت این آستان مقدس فرصتی شده برای عرض ارادت به پدر و پسری که از هم دور افتاده‌اند تا مردم همه جا کوبه‌ای برای آرامش خود بیابند.

*هر چه می‌خواهد دل تنگت بگو

کوبه‌ نواخته می‌شود، ضرب‌آهنگ عشق و ارادت به گوش جان می‌رسد و سرایش اشک آغاز می‌شود و لب‌ها زمزمه درد‌ و دل را آغاز می‌کنند.

تو می‌مانی و یک دریا آغوش باز برای “هر چه می‌خواهد دل تنگت بگو”. زیارتنامه را ایستاده بر دو پایی که شاید در طول زندگی به مسیر گناه رفته، با دست‌هایی که گناه را محکم در چنگ گرفته، چشمانی که نباید به حرام خدا دوخته می‌شده و شده، می‌گیری و انگار دستاویز دیگری برای آرامش روحت نداری؛ کلمات مقدس زیارتنامه را یک به یک با طمأنینه و آرامش می‌خوانی تا دست خالی از آغوش باز امامزاده برنگردی، چون کاهلی‌اش برای خودت می‌ماند. 

نمی‌دانم چقدر امامزاده موسی المبرقع علیه‌السلام را می‌شناسی، اما به برکت وجود فاطمه معصومه سلام ‌الله علیها این شهر آذین شده به مضجع نورانی ۴۰۰ امامزاده است تا هر گوشه شهر چشمانت منور به انوار الهی آسمانیان و ملکوتیان شود؛ یکی از امامزادگان معروف شهر قم ساحت مقدس ایشان است.

آری ملکوت در ملک قم به راحتی مشاهده می‌شود و این شهود پله عروج تو به کمال و رها شدن از قیود نفس پرستی است؛ دریاب پهنه وسیع رحمت را در خاندان وحی و نبوت و دخیل ببند به مضجع شریفشان که این خانه، دل تو را آباد می‌کند.  

دو سال بعد از ولادت نورانی امام هادی علیه‌السلام در مدینهالنبی، در دامان زنی پاکدامن بنام سمانه مغربی که به ام‌الفضائل معروف بود، دیده به جهان گشود و نامش به اعتبار جدش موسی بن‌ جعفر، «موسی» انتخاب شد و به خاطر زیبایی وصف‌ناشدنی چهره‌اش، امام جواد علیه‌السلام او را ملزم کرد تا برقعه‌ای بر چهره‌ زده تا از چشم زخم مردم در امان باشد.

بلندای آسمان و پهنه‌ی زمین‌ شهرهای مدینه، بغداد، کوفه، کاشان و قم محل حضور حضرت موسی‌المبرقع علیه‌السلام بود که قرعه سعادتمندی فیض سرشار و مستمر وجودیشان، به مدت ۴۰ سال نصیب و قسمت شیعیان قمی‌ شد و پس از آن، مضجع نورانی حضرتش میعادگاه عاشقان اهل‌بیت‌ علیهم‌السلام از اقصی نقاط جهان بوده و است. 

کاروان شهرهای مختلف ایران و کشورهای دیگر زائر این آستان هستند؛ چشم که می‌چرخانی از عراقی و پاکستانی کم دو‌ر‌وبرت نمی‌بینی! عکس یادگاری با ضریح مطهر، ارمغان خوبی است برای معرفی این آستان مقدس؛ داخل مضجع شریف را که نگاه می‌کنی نذرهای مسلمانان کشورهای مختلف جهان، نشان از ارادت و ایمان قلبی به امامزاده واجب التعظیم و عرض حاجت به این آستان است و مگر می‌شود با امید و آرزو طی طریق کنی و دست خالی برگردی! 

*عشق از شناخت می‌گذرد

کنار یک خانم به‌نام «شیوا براتی» می‌نشینم، اهل تهران است و قم را به‌خاطر جو معنوی آن انتخاب کرده تا آرامش روحی‌اش را که این روزها دست‌خوش تلاطم و طوفان روزگار است، به ساحل امن و امان بسپارد.

و چه جایی بهتر از این آستان که منتسب به امام جواد علیه‌السلام است؛ او می‌گوید: از آیت الله بهجت(ره) شنیده‌ام اگر کسی به ایشان خدمتی بکند، امام زمان‌ علیه‌السلام برای او جبران خواهد کرد و پاسخ محبت و ارادت توسط ایشان داده می‌شود؛ شیوا براتی از تقوای حضرت که به‌خاطر زیبایی خود پوشیه میزدند تا دیگران به گناه نیفتند حرف می‌زند و اینکه در اصول کافی امامزاده موسی المبرقع از راویان مورد ثقه شمرده شده و علما خیلی به ایشان ارادت دارند.

اینجاست که با خود فکر می‌کنم “عشق از شناخت می‌گذرد” و اگر این معرفت نبود عشق و ارادت نیز حاصل نمی‌شد؛ او گفت: دوست دارم در آینده‌ای نزدیک خادم این آستان شوم و چقدر کسوت خادمی برازنده‌اش بود چون فرزند بلا‌فصل حضرت را خوب می‌شناخت.

*الجار ثم الدار

«ناهید مشیری» نیز دست‌های خود را گره زده بود به کتاب دعا، از او اجازه می‌گیرم و درباره آمدنش به این مکان مقدس سوال می‌کنم؛ او می‌گوید: اهل بیت بر گردن ما حق بزرگی دارند که با زیارت ذره‌ای از این دین برداشته خواهد شد؛ نیت حضورم ضمن عرض ارادت به امامزاده موسی‌ مبرقع علیه‌السلام دعا برای پیروزی مردم غزه و آزادی قدس شریف است.

او ادامه می‌دهد: بین مردم قم این اعتقاد وجود دارد که اگر ۹ شب چهارشنبه به زیارت ایشان بیایند و به حضرتش توسل کنند، حاجت‌روا خواهند شد. هدایت جوانان و ظهور حضرت حجت(عج) و پیروزی مردم فلسطین در روز رحلت ایشان، از دغدغه‌های ناهید مشیری بود‌؛ چنانکه حضرت زهرا سلام‌الله علیها نیز اول برای همسایگان دعا می‌کرد.

*گر گدا کاهل بود تقصیر صاحبخانه چیست؟

از کنار ناهید مشیری بلند می‌شوم و چشمم به خادمین انتهای شبستان می‌افتد، همه دسته جمعی ایستاده و دعای فرج را زمزمه می‌کنند؛ بعد از اتمام دعا سراغ «گلزاده کشوری» می‌روم او می‌گوید: ۶ سال است که با عشق و علاقه خادم این آستان شدم و یکی از افتخارات من ساعت‌هایی است که در اینجا مشغول خدمت‌گزاری هستم؛ شیفت من روزهای سه‌شنبه از ساعت ۱۱ تا ۱۵ است؛ محدود اما پربار و با‌برکت.

او شیفت فوق‌العاده و جایگزین نیز دارد؛ کشوری سه حاجت مهم برای بستگانش داشته که در این خانه برآورده به‌خیر شده است؛ خانه‌هایی که خالی از نغمه کودکانه بوده و با ذکر توسل به این امامزاده شریف، به ترنم شوق و ذوق فرزند آمیخته شده است؛ او در آخر صحبت‌هایش تنها یک بیت می‌خواند و اشک در چشمانش حلقه می‌زند؛ “گر گدا کاهل بود تقصیر صاحبخانه چیست”. و می‌گوید این بزرگواران خاندان کرم و بخشش‌اند؛ کافیست طالب باشی.‌ از او به‌خاطر خادمی و گفت‌وگویش تشکر می‌کنم. 

نزدیک اذان است و صفوف آماده نماز جماعت می‌شود؛ خادمین هرکدام مشغول زحمتی برای بهتر برگزار شدن این فریضه الهی؛ مزاحم وقتشان نمی‌شوم چون تکاپویشان در این آستان شریف را چشم‌هایی از آسمانیان نظاره می‌کند و قدم‌هایشان را ملکوتیان می‌شمارند؛ اینجا همه برای خدمت از جان و دل آماده‌اند و تنها چشم داشتشان به دست‌های کریمانه مولایشان است تا تلاش خالصانه‌شان باعث رشد و اعتلای وجودشان شود.

*از حرم تا حرم

کوله‌‌بار معنوی حضور دوساعته خود را جمع می‌کنم تا راهی منزل شوم اما باز هم سیل زائران؛ صدای خادمی که اعلام می‌کند “کاروان مشهد در ورودی” و زن و مردهایی که کنار هم نشسته و تسبیح ذکر در دست دارند؛ با مردی که کنار همسرش نشسته آخرین گپ‌ و گفت خود را انجام می‌دهم؛ «محمد تقی سلطانی» از اصفهان، کسی است که اصلا نام و نشان این امامزاده بزرگ را نمی‌شناخت؛ اما روز قبل وقتی که برای زیارت حضرت معصومه سلام الله علیها به حرم مشرف شده بود، نام امامزاده موسی مبرقع(ع) و فضایل ایشان را از سخنران می‌شنود و تصمیم می‌گیرد به‌همراه خانواده برای زیارت به این امامزاده بیاید؛ چقدر خوشحال بود از این نفخه آشنایی که فتح بابی دیگر برای برکت زندگیش شده بود؛ کاش نهادهای فرهنگی مرتبط برای معرفی آستان امامزادگان از تمام قوت و ظرفیتشان استفاده کنند تا تشنگی برهوتی زمینیان سیراب گردد.

پایان پیام/۷۸۰۳۳